Jan Pinkiewicz urodzony 18 marca 1929 roku w Hucisku Brodzkim (obecnie Ukraina)
Żona – Janina Barbara z domu Szczepaniak
Córka - Jarmiła Ulatowska
|
Emerytowany oficer Marynarki Wojennej w stopniu komandora
|
Zawodowa droga życiowa:
|
|
Syn Pułku IV Dywizji
Kilińskiego
|
|
1945 - 1950
|
Oficerska Szkoła
Marynarki Wojennej w Gdyni; technik nawigacji
|
|
1950 - 1952
|
Praca na okrętach
podwodnych
|
|
1952
|
Kurs oficerów nawigacyjnych
|
|
1953 -1957
|
Akademia Morska
w Leningradzie
|
|
1958- 1985
|
Szef oddziału w
Sztabie Marynarki Wojennej w Gdyni
|
|
|
|
|
Odznaczenia: Krzyż
Oficerski OOP, Brązowy, Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, Medale za Nysę, Odrę i Bałtyk
|
|
|
|
|
Jachting:
|
|
|
- patent kapitana jachtowego. Prowadzenie rejsów jachtowych po Morzu Bałtyckim i Północnym,
zdobywanie czołowych miejsc w wielu regatach żeglarskich, siedmiokrotny udział w
Operacji Żagiel, sześciokrotnie przemierzony Atlantyk, dwukrotnie Trójkąt Bermudzki,
przyprowadzenie jachtu z Sydney w Australii, rejs na Morze Arktyczne szlakiem walk
polskich marynarzy w II wojnie światowej przemierzając Morze Norweskie, Barentsa,
Grenlandzkie.
- współzałożyciel Klubu Morskiego „Kotwica” i przez 2 kadencje jego komandor;
- wiceprezes Gdańskiego Okręgowego Związku Żeglarskiego (2 kadencje) ds. sportowych;
- rzecznik dyscyplinarny GOZŻ;
- ławnik Izby Morskiej w Gdyni;
- jeden z najbardziej aktywnych żeglarzy Klubu Marynarki Wojennej „Kotwica”, instruktor
żeglarstwa regatowego, kapitan motorowodny, współpracownik wielu instytucji żeglarskich;
- publikacje i artykuły do Przeglądu Morskiego, Bandery, Żagli
- nagrody: trzykrotnie Nagroda Conrada, dwukrotnie wyróżnienie Nagrody Honorowej Rejs
Roku, Nagroda Grotmaszta Bractwa Kaphornowców, pierwsza Nagroda Honorowa Rejs Roku
i Srebrny Sekstant.
|
|